İsviçre göç politikası tarafından katledilen Alireza için. İntihar bir öz-yıkım sürecidir. Seni değersizleştirmeye çalışanlara karşı değerini haykır.

Yazan : A. Halûk Ünal

Birinci bölümde göçmenlerin “Tom Amcalaşmaları”nın izini sürmeye çalıştım. Bu bölümde de aynı izlekte devam etmeye çalışacağım.

İkinci bölümün başlığını, insan evladının anlattığı bütün hikayelerin “anatomi kitabının” yazarı çok değerli Joseph Champel’den mülhem, “göçmenin araftaki (purgatory) sonsuz yolculuğu” olarak yazdım.

Böyle deneme tarzında ve fragmantal bir metin yazmak insanın kolayca “yoldan sapmasına” çanak tutan bir pratik.

Yazan : A. Halûk Ünal

Son sözümü bu kez baştan söylemek iyi olabilir. Okuyucuya da kolaylık.

Her göçmenin içinde iki “siyah” yaşar, biri Tom Amca, diğeri Malkolm X.

Hangisini beslerseniz ruhunuzu o ele geçirir.

Niye mi “siyah”? Çünkü artık, bütün göçmenler modern köleleriz.

Bunu, şu ana kadar hiç düşünmemiş olanlardansanız, bu tartışmayı daha sonra, eni konu yapmak üzere masanın bir köşesine bırakıyorum.

Her topluluk, kendi “düşmanı”na biat edene bir isim takar.